συλλειτουργικό(ν)

το, Ν

μικρό λειτουργικό βιβλίο που περιέχει το σταθερό τμήμα τής θείας Λειτουργίας το οποίο ψάλλεται από τους πιστούς ή από τον χορό τών ψαλτών, δηλ. τις αποκρίσεις τού χορού ή τού λαού στις εκφωνήσεις τού ιερέα ή τού διακόνου και τους ψαλμούς ή ύμνους που ψάλλονται σταθερά κατά τη Θεία Λειτουργία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + λειτουργικόν. Η λ., στον πληθ. Συλλειτουργικά, μαρτυρείται από το 1780 σε επιγραφή εκκλησιαστικού βιβλίου].